Doc.gr

Μάθετε πώς μπορείτε να μειώσετε το στρες με διαλογισμό.

Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 03 Ιουλίου 2016
“Oι διαλογιζόμενοι βιώνουν σημαντικά οφέλη, συμπεριλαμβανομένης καλύτερης πνευματικής και ψυχικής λειτουργίας”.    

Πηγή: http://nutritionfacts.org/2016/04/21/how-many-minutes-of-daily-meditation-to-combat-stress/?
           

Ο διαλογισμός έχει γίνει δημοφιλής σε αρκετές χώρες της Δύσης, ειδικά στις ΗΠΑ. Η πρακτική του διαλογισμού περιγράφεται στα Βεδικά κείμενα. Ο όρος διαλογισμός πλέον χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σ’ ένα μεγάλο και ποικίλο αριθμό διαφορετικών τεχνικών. Αυτές οι τεχνικές περιλαμβάνουν ενατένιση- αναπόληση, συγκέντρωση, χρήση φυσικών ήχων όπως της θάλασσας, καθοδηγούμενο διαλογισμό, ασκήσεις αναπνοής κλπ. Αυτές οι τεχνικές δουλεύουν σε διαφορετικά επίπεδα όπως, στις αισθήσεις, στο νου, στη διάνοια και στα συναισθήματα. Σύμφωνα με τη Βεδική επιστήμη, ο πραγματικός σκοπός του διαλογισμού είναι να συνδέσει τον εαυτό με το βαθύτερο εσωτερικό εαυτό. Στο βαθύ ύπνο βιώνεται η ενότητα του βαθύτερου εσώτερου εαυτού. Στη διαδικασία του διαλογισμού, ο διαλογιζόμενος βιώνει την ενότητα του βαθύτερου εσώτερου εαυτού ενώ είναι σε εγρήγορση και δεν κοιμάται.
         
Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, οι συσσωρευμένες πιέσεις υποχωρούν, η ενέργεια αυξάνει και επηρεάζεται συνολικά θετικά η υγεία. Κι αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε διαβάζοντας τα συμπεράσματα χιλιάδων ερευνών που μελετούν την πρακτική του διαλογισμού. Τα αποτελέσματα λοιπόν των ερευνών αναφέρουν μείωση του στρες, της ανησυχίας, της κατάθλιψης, του πόνου (φυσικού και σωματικού), βελτίωση της μνήμης και αύξηση της αποτελεσματικότητας. Τα οφέλη στη φυσιολογία του οργανισμού αφορούν τη μείωση της κορτιζόλης, ορμόνης του στρες, της επινεφρίνης, της αρτηριακής πίεσης. Επίσης, οι συστηματικά διαλογιζόμενοι επιτυγχάνουν γρήγορη εκτέλεση καθηκόντων. Ο διαλογισμός μειώνει την υπερδιέργεση της συμπαθητικής λειτουργίας και τη χοληστερόλη. Τα οφέλη επίσης επεκτείνονται στην αντιμετώπιση των αγχωδών διαταραχών και των διαταραχών της διάθεσης. Επιπλέον, ο διαλογισμός βελτιώνει τη δραστηριότητα της τελομεράσης και το μήκος των τελομερών. Η τελομεράση είναι ένα ένζυμο υπεύθυνο για την προστασία και διατήρηση του μήκους των τελομερών, των προστατευτικών καλυμμάτων στην απόληξη των χρωμοσωμάτων που προάγουν τη χρωμοσωμική σταθερότητα. Μικρότερα τελομερή σχετίζονται με γρήγορη γήρανση και σχετιζόμενες ασθένειες. Το χρόνιο στρες μειώνει τη δραστηριότητα της τελομεράσης και επιταχύνει τη σύμπτηξη των τελομερών και την πρόωρη γήρανση. Οι έρευνες που μελετούν την επίδραση του διαλογισμού στη διαδικασία της γήρανσης δείχνουν ότι οι μακροχρόνιοι διαλογιζόμενοι έχουν νεότερη βιολογική ηλικία σε σύγκριση με τους βραχυχρόνιους διαλογιζόμενους και όσους δε διαλογίζονται.
         
Συμπερασματικά, ο διαλογισμός είναι μια άσκηση της συνείδησης, όπου τα αποτελέσματα επιτυγχάνονται αυτόματα, χωρίς να χρειάζεται έλεγχος του νου ή άλλη χειραγώγηση του πνεύματος. Είναι μια άσκηση ενότητας, που μειώνει το στρες και προκαλεί αύξηση της ενεργητικότητας και αποτελεσματικότητα στη λειτουργία της εσωτερικής πραγματικότητας.
 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
  Arias AJ, Steinberg K, Banga A, Trestman RL. Systematic review of the efficacy of meditation techniques as treatments for medical illness. J Altern Complement Med. 2006;12:817–32. [PubMed]   Sharma H, Clark C. London: Singing Dragon; 2012. Ayurvedic Healing.

Tι μας κάνει ευτυχισμένους;

Δημοσιεύτηκε: Σάββατο, 02 Απριλίου 2016
“H ευτυχία δεν είναι η απουσία της στενοχώριας”  

Πηγή: http://www.webmd.com/balance/rm-quiz-happiness
             

A
πό τους αρχαίους Έλληνες και τους Βουδιστές μέχρι τους φιλοσόφους και τους πολιτικούς, οι στοχαστές έχουν αναζητήσει το νόημα της ευτυχίας. Τα τελευταία χρόνια, οι ψυχολόγοι έχουν σημαντικά συνεισφέρει σ’ αυτήν τη συζήτηση, με εμπειρικά δεδομένα και μετρήσεις, συμπεριφορικές ερμηνείες και ορισμούς. Αν νομίζετε λοιπόν ότι ευτυχία σημαίνει συσσώρευση πλούτου ή απουσία στενοχώριας, διαβάστε που καταλήγουν τα νεότερα ερευνητικά δεδομένα που αφορούν στον προσδιορισμό της.
           

Θεωρείτε μήπως ότι κάποιος γεννιέται φυσικά χαρούμενος ή όχι; Ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε καθώς αυτή η άποψη έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια από τα συμπεράσματα των ερευνών των επιστημόνων. Και μήπως πιστεύετε ότι η ευτυχία καθορίζεται από το ύψος του εισοδήματος; Μια έρευνα που διεξήχθη το 2012 έβγαλε τη Δανία πρώτη χώρα στο επίπεδο ευχαρίστησης της ζωής, μια χώρα που κατατάσσεται 17η στο εισόδημα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συγκριτικά, ενώ κατατάσσονται στην 1η θέση στο εισόδημα, καταλαμβάνουν τη 12η θέση στο επίπεδο ευχαρίστησης της ζωής και στην 29η θέση στην ισορροπία εργασίας-ζωής. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι το χρήμα αγοράζει την ευτυχία. Αντίθετα, οι ευτυχισμένοι άνθρωποι τείνουν να εκφράζουν ευγνωμοσύνη, είναι αισιόδοξοι και εμπλέκονται συχνά σε πράξεις καλοσύνης, απολαμβάνουν χαρούμενες εκδηλώσεις και εξασκούνται σε πράξεις συγχώρεσης.
           

Οι ψυχολόγοι που μελέτησαν τις επιδράσεις θετικών συναισθημάτων, αναφέρουν ότι το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης προάγει την αίσθηση ευτυχίας αν γίνεται ως συνειδητή πρακτική. Το να νιώθεις ευγνώμων είναι κάτι που κάνεις, όχι κάτι που περιμένεις! Και το να έχετε θετική ματιά, οπωσδήποτε δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να επιτρέπετε στον εαυτό σας να στενοχωριέται. Άνθρωποι που καταπιέζουν συναισθήματα, γίνονται στην πραγματικότητα πιο ανήσυχοι και καταθλιπτικοί.
           

Είναι άραγε η ευτυχία θέμα χημείας; Μια ώθηση στη διάθεσή σας σχετίζεται με την απελευθέρωση σεροτονίνης, ενδορφινών και οκυτοκίνης, γνωστή ως ορμόνη της αγάπης. Η τρυπτοφάνη βοηθάει τω σώμα σας να παράξει σεροτονίνη, οπότε σχετίζεται επίσης με το αίσθημα ευεξίας. Το γέλιο επίσης, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, με τους ερευνητές να διαπιστώνουν κανονικά επίπεδα αρτηριακής πίεσης σε όσους βλέπουν κωμωδίες σε σύγκριση με όσους παρακολουθούν δραματικές ταινίες, που τείνουν να είναι σε ένταση και με υψηλότερα επίπεδα αρτηριακής πίεσης. Επίσης, η ακρόαση μουσικής ενέχεται στη βίωση ευχαρίστησης, με τους ερευνητές να διαπιστώνουν την απελευθέρωση μεγαλύτερης ποσότητας ντοπαμίνης ενώ και τα επίπεδα ηλιοφάνειας φαίνεται να παίζουν ρόλο στην ευτυχία, με τις έρευνες να δείχνουν τις νότιες πολιτείες της Αμερικής πιο ευτυχισμένες, ενώ τις ανατολικές, όπως είναι η Ν.Υόρκη, να βρίσκονται στο τέλος της λίστας.
           

Τέλος, καλά νέα για τους λαούς των οποίων οι κρεβατοκάμαρες έχουν περισσότερη δραστηριότητα απ’ τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Η έρευνα δείχνει ότι το σεξ είναι καλύτερο για την ευτυχία από τα χρήματα. Κι αν μεγαλώνετε και θεωρείτε ότι λιγοστεύουν οι λόγοι να χαίρεστε, κάνετε λάθος. Η πιο ευτυχισμένη ηλικιακή ομάδα αναδεικνύεται η ομάδα των ανθρώπων άνω των 50! Οι άνθρωποι μέσης ηλικίας ανησυχούν λιγότερο από τους νεότερους, καθώς με τα χρόνια αυξάνει η σοφία και η συναισθηματική νοημοσύνη.
     

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
 
  1. McMahon, D. (2006). Happiness: A history. New York, NY: Atlantic Monthly Press.
 
  1. Seligman, Martin, Authentic Happiness, (New York: The Free Press (Division of Simon & Schuster, Inc.)), 2002, p. 45.

Mήπως είστε ναρκισσιστής;

Δημοσιεύτηκε: Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2016

“Η αναγνώριση ναρκισσιστών δεν είναι δύσκολη. Απλώς ψάξτε για το άτομο που επίμονα ψαρεύει φιλοφρονήσεις και θαυμασμό, ενώ καταρρέει στην παραμικρή κριτική”.  
Oι πιο πολλοί άνθρωποι διαθέτουν έναν ικανοποιητικό βαθμό αυτοεκτίμησης και ξέρουν να αναγνωρίσουν τα στοιχεία που αγαπούν και εκτιμούν στον εαυτό τους. Ωστόσο, υπάρχουν άτομα που ξεπερνούν τα όρια της υγιούς αυτοεκτίμησης και εμφανίζουν ναρκισσιστικές τάσεις, ενώ κάποια άλλα υποφέρουν από Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας. Μάλιστα, στην εποχή της ανάπτυξης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η δυνατότητα για αυτοπροβολή ενισχύει τέτοια χαρακτηριστικά.
        
Τα άτομα με ναρκισσιστικές τάσεις επιθυμούν την επικέντρωση της συζήτησης γύρω από το άτομό τους, είναι εμμονικά με την εμφάνισή τους και έχουν μειωμένη ενσυναίσθηση. Άλλα άτομα υποφέρουν από ΝΔΠ, μια ψυχική ασθένεια, που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις, την εργασία, το σχολείο και τα οικονομικά τους. Έχει υπολογιστεί ότι 6,2% των ενηλίκων υποφέρει από ΝΔΠ.
         
Βέβαια, το να εκτιμήσετε αν είστε ναρκισσιστής είναι κάπως δύσκολο εξαιτίας του “εγώ” που μπορεί να έχετε αναπτύξει. Διαβάστε λοιπόν τα παρακάτω σημάδια που υποδηλώνουν την ύπαρξη ναρκισσισμού:
  • Φουσκωμένη αυτοεκτίμηση, στην πραγματικότητα ως αντίβαρο της χαμηλής αυτοεκτίμησης του ατόμου.
  • Έλλειψη ενσυναίσθησης, δυσκολία στην κατανόηση των συναισθημάτων των άλλων.
  • Φαντασιώσεις επιτυχίας, δύναμης, ομορφιάς, ιδανικής αγάπης.
  • Αίσθημα του δικαιώματος ειδικής μεταχείρισης και προνομίων.
  • Εκμεταλλευτική συμπεριφορά για την επίτευξη ενός σκοπού.
  • Υπεροπτική- αλαζονική συμπεριφορά.
Για να καταλάβετε λοιπόν τον ψυχισμό των ναρκισσιστών , σκεφτείτε ότι οι ναρκισσιστές ζουν σ’έναν φανταστικό κόσμο δικής τους δημιουργίας. Μοιάζει με τον φανταστικό κόσμο που ζουν τα μικρά παιδιά. Αν ανακαλέσετε πρώιμες αναμνήσεις σας, ισά-ίσα που θα θυμηθείτε πώς ήταν αυτός ο κόσμος της φαντασίας. Σκεφτείτε ότι αυτό εξακολουθεί να ισχύει στην ενήλικη ζωή. Τα μικρά παιδιά είναι οι πρωταγωνιστές-σταρ των φαντασιώσεών τους και είναι απορροφημένα από αυτές. Φανταστείτε λοιπόν έναν ενήλικα με κάτι τέτοιο στο μυαλό του!          
Συμπερασματικά, πρέπει να γίνεται διάκριση του υγιούς ναρκισσισμού από τη ΝΔΠ που χρήζει ψυχοθεραπευτικής αντιμετώπισης καθώς μπορεί να επιπλακεί από κοινωνική απόσυρση ή καταθλιπτική διάθεση, ενώ δυσχεραίνει πολύ τις διαπροσωπικές σχέσεις.
   

BIB
ΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
  1. Kernberg, O. (1975). Borderline conditions and pathological narcissism. New York: Jason Aronson
 
  1. Kernberg, O. (1984). Severe personality disorders. New Haven, CT: Yale University Press.


Σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας.

Δημοσιεύτηκε: Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου 2016
Ο όρος σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας είναι ένας σχετικά νέος όρος που περιγράφει ένα ιδιαίτερα σοβαρό φαινόμενο. Έκθεση εμπειρογνωμόνων που συντάχθηκε για λογαριασμό της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, διαπίστωσε ότι η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για πολλές εργαζόμενες γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και αποτελεί μια δυσάρεστη και αναπόφευκτη όψη της επαγγελματικής ζωής (Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, 1993).            
Μόλις τις τελευταίες δεκαετίες η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας αναγνωρίστηκε ως πρόβλημα που απαιτούσε την εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισής του (
European Parliament, 1994). Ποικίλες συμπεριφορές μπορούν να θεωρηθούν ότι αποτελούν σεξουαλική παρενόχληση. Πρέπει να σημειωθεί ότι το περιεχόμενο που αποδίδεται στη σεξουαλική παρενόχληση είναι άμεσα συνυφασμένο με τα κοινωνικό-πολιτικά συστήματα, τις κυρίαρχες αξίες μέσα σε μια κοινωνία, τις κατακτήσεις του νομικού πολιτισμού, καθώς και τις σχέσεις εξουσίας που διαρθρώνονται μέσα στον κοινωνικό σχηματισμό.
           
Η πρώτη προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός κοινά αποδεκτού ορισμού της σεξουαλικής παρενόχλησης, έγινε το 1975 από τη φεμινίστρια
Lin Farley, σε συνεργασία με την Ένωση Εργαζομένων Γυναικών της Νέας Υόρκης. Στον πρώτο αυτό ορισμό η σεξουαλική παρενόχληση αφορούσε σε συμπεριφορές, όπως επαναλαμβανόμενα και ανεπιθύμητα για τον αποδέκτη σεξουαλικά σχόλια, βλέμματα, προτάσεις ή ακόμη και σωματική επαφή, που έκαναν το θιγόμενο άτομο να αισθάνεται ενόχληση ή προσβολή και του προκαλούσαν δυσαρέσκεια και αμηχανία στο εργασιακό περιβάλλον. Ο συγκεκριμένος ορισμός έχει πολλά κοινά με τον αντίστοιχο νομικό που έχουν υιοθετήσει πολλές χώρες.
           
Ο αρχικός ορισμός της σεξουαλικής παρενόχλησης δεν ήταν τόσο ευρύς σε σχέση με τον ορισμό που υιοθετήθηκε στις επόμενες δεκαετίες.
           
Στο σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, ο κοινός παρανομαστής των συμπεριφορών που συγκαταλέγονται στον όρο «σεξουαλική παρενόχληση», είναι ότι πρόκειται για ανεπιθύμητες και προσβλητικές συμπεριφορές για όσα άτομα τις υφίστανται. Οι συμπεριφορές αυτές δεν πλήττουν μόνο την αξιοπρέπεια του θιγόμενου ατόμου αλλά ταυτόχρονα επηρεάζουν την πρόσβασή του στην απασχόληση, την επαγγελματική του πορεία και εξέλιξη, την αμοιβή του κ.α, όπως επίσης, δημιουργούν ένα εχθρικό, ταπεινωτικό και εκφοβιστικό εργασιακό περιβάλλον για τους εργαζόμενους /- ες.
           
Συμπληρωματικά, πρέπει να τονιστεί η διάκριση μεταξύ της σεξουαλικής παρενόχλησης που βλάπτει ψυχικά και σωματικά το θιγόμενο άτομο, αλλά και το εργασιακό περιβάλλον, από τη σεξουαλική παρενόχληση η οποία, επιπλέον χρησιμοποιείται ως βάση για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την παραμονή ή όχι του θύματος στην εργασία και κάτω από ποιες συνθήκες (Επιτροπή Κοινοτήτων). Η δεύτερη περίπτωση ονομάζεται «σεξουαλικός εκβιασμός» που εξ ορισμού εμπεριέχει κατάχρηση εξουσίας, καθώς απαιτείται σεξουαλική υποταγή με ανταλλάγματα επαγγελματικά πλεονεκτήματα ή αποφυγή δυσμενέστερης μεταχείρισης.  
           
Σύμφωνα με το κοινωνικοπολιτισμικό μοντέλο η σεξουαλική παρενόχληση αντιπροσωπεύει την κατάχρηση εξουσίας και υπό αυτή την έννοια εξετάζεται μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο που καλλιεργεί και ενισχύει τις ανισότητες σε επίπεδο εξουσίας και δύναμης μεταξύ των δύο φύλων. Οι άνδρες επιβραβεύονται κοινωνικά όταν δείχνουν σεξουαλική ενεργητικότητα, ενώ οι γυναίκες επιβραβεύονται όταν είναι υποχωρητικές και παθητικές. Η σεξουαλική παρενόχληση, κατά συνέπεια, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια μορφή σεξουαλικής κυριαρχίας ανάμεσα στα δύο φύλα, η οποία πλήττει και επιδεινώνει περαιτέρω τη θέση της γυναίκας στο κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον.
           
Σύμφωνα με το δομικό μοντέλο η σεξουαλική παρενόχληση εξετάζεται και ερμηνεύεται υπό το πρίσμα του δομικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας μιας επιχείρησης. Υποστηρίζεται ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι αποτέλεσμα των σχέσεων ιεραρχίας, επαγγελματικών ευκαιριών και των σχέσεων εξουσίας, όπως καλλιεργούνται και ενθαρρύνονται από την ίδια τη δομή μιας επιχείρησης. Τα φυσικά, δομικά και κανονιστικά χαρακτηριστικά μιας επιχείρησης, δίνουν την ευκαιρία στους άνδρες εργαζόμενους να παρενοχλούν τις γυναίκες εργαζόμενες.
           
Οι γυναίκες - θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία δε δημοσιοποιούν συχνά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, καθώς φοβούνται ότι δε θα γίνουν πιστευτές ή θα χλευαστούν από το κοινωνικό και εργασιακό τους περιβάλλον Μοναχικά αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ταπείνωσης και του εξευτελισμού, με επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική τους υγεία, αλλά και επιδείνωση της κοινωνικοοικονομικής τους θέσης, όταν συχνά αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εργασία τους, εξαιτίας της παρενόχλησης που υφίστανται.
Συνεπώς, η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί:
- να κάνει τα θύματα νευρικά και ευερέθιστα
- να τους προκαλέσει κατάθλιψη, αϋπνία και συμπτώματα που συνδέονται με το άγχος
- να επηρεάσει την ποιότητα της εργασίας τους, την εμπιστοσύνη στην εργασία τους, την εργασιακή ασφάλεια και σταθερότητα, τις πιθανότητες επαγγελματικής εξέλιξης
- να τους προκαλέσει βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες βλάβες στις προοπτικές εργασίας τους, στην περίπτωση που αναγκαστούν να αλλάξουν εργασία. Οι αρνητικές συνέπειες της σεξουαλικής παρενόχλησης για την επιχείρηση, συνδέονται με τη δημιουργία δυσάρεστου εργασιακού περιβάλλοντος, τη ρήξη των σχέσεων μεταξύ των εργαζομένων και κατά συνέπεια τη διατάραξη της εύρυθμης λειτουργίας της επιχείρησης (επιπτώσεις στην οικονομική αποτελεσματικότητα της επιχείρησης, μείωση της παραγωγικότητας κ.α). Επίσης, η αγωνία, ο φόβος και το άγχος που προκαλούνται από τη σεξουαλική παρενόχληση, οδηγούν συνήθως τα άτομα που την υφίστανται να ζητούν άδεια λόγω ασθένειας, να είναι λιγότερο αποδοτικά και αποτελεσματικά στην εργασία τους, ή ακόμα να τα υποχρεώνει κατά κάποιο τρόπο να εγκαταλείπουν την τελευταία.  

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
 
1. Παπαθεοδώρου Θ., (συν. Καρύδης Β., Βιδάλη Σ.), Η σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία: Πρόταση ποινικοποίησης της συμπεριφοράς στην Ελλάδα, Αθήνα, Κ.Ε.Θ.Ι., 2001, σελ. 21  
2. Brewis J & Linstead S., Sex, work and sew work: Eroticizing organization, London, Routledge, 2000, σελ.78  

ΠΩΣ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 23 Δεκεμβρίου 2015
Αν έχετε πιάσει τον εαυτό σας να μεταθέτει σημαντικά καθήκοντα ξανά και ξανά, δεν είστε ο μόνος. Στην πραγματικότητα πολλά άτομα αναβάλλουν ως ένα βαθμό αλλά κάποιοι επηρεάζονται τόσο πολύ χρονικά από την αναβλητικότητα, που τους εμποδίζει να εκδιπλώσουν τις δυνατότητές τους και καταστρέφει την καριέρα τους. Το κλειδί για τον έλεγχο αυτής της καταστροφικής συνήθειας είναι να αναγνωρίσετε πότε ξεκινά η αναβλητικότητα, να καταλάβετε γιατί συμβαίνει και να πάρετε δραστικές αποφάσεις στη διαχείριση του χρόνου. Αναβάλλετε όταν μεταθέτετε πράγματα στα οποία θα έπρεπε να επικεντρώνεστε, στην υπηρεσία του να κάνετε κάτι που είναι πιο διασκεδαστικό και πιο άνετο να κάνετε. Η αναβλητικότητα συμβαίνει όταν υπάρχει μεγάλη χρονική απόσταση ανάμεσα στην στιγμή που στοχεύατε να κάνετε μια ενέργεια και το χρόνο που τελικά την ολοκληρώσατε. Παρακάτω παρατίθενται ορισμένες σημαντικές ενδείξεις που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε πότε αναβάλλετε:
  • Γεμίζετε τη μέρα σας με καθήκοντα χαμηλής προτεραιότητας από τη λίστα καθηκόντων.
  • Διαβάζετε e-mail αρκετές φορές χωρίς να αρχίζετε να εργάζεστε πάνω σ’ αυτά ή να αποφασίζετε τι να κάνετε μ’ αυτά.
  • Καταπιάνεστε με την έναρξη ενός καθήκοντος υψηλής προτεραιότητας και σχεδόν αμέσως σταματάτε για διάλειμμα.
  • Παραλείπετε ένα σημείωμα της λίστας καθηκόντων για πολύ χρόνο παρόλο που ξέρετε ότι είναι πολύ σημαντικό.
  • Συχνά λέτε “ναι” σε ασήμαντα έργα που οι άλλοι σας ζητούν να κάνετε και γεμίζετε το χρόνο σας μ’ αυτά αντί να καταπιάνεστε με σημαντικά έργα της λίστας καθηκόντων σας που πρέπει να φέρετε εις πέρας.
  • Περιμένετε για τη “σωστή διάθεση” ή τη “σωστή στιγμή” για να αντιμετωπίσετε ένα σημαντικό έργο.
Ένας λόγος που οι άνθρωποι αναβάλλουν είναι επειδή βρίσκουν μια δουλειά δυσάρεστη και γι αυτό προσπαθούν να την αποφύγουν. Οι πιο πολλές δουλειές έχουν μη ευχάριστες ή βαρετές πτυχές και συχνά ο καλύτερος τρόπος να καταπιαστεί κάποιος μ’ αυτές είναι ή να αναλάβει γρήγορα να φέρει εις πέρας τις δυσάρεστες πλευρές μιας δουλειάς ώστε να επικεντρωθεί στις πιο ευχάριστες πτυχές της εργασίας αργότερα. Άλλος λόγος είναι ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ανοργάνωτοι. Οι οργανωμένοι άνθρωποι επιτυγχάνουν διότι βγάζουν λίστες προτεραιοτήτων και προγράμματα με αποτέλεσμα να δίνουν έμφαση σε σημαντικά κομμάτια της εργασίας που πρέπει να φέρουν εις πέρας. Επίσης, έχουν υπολογίσει πόσο χρόνο χρειάζεται να δαπανήσουν για την εκτέλεση ενός καθήκοντος με αποτέλεσμα να έχουν προσδιορίσει πότε χρειάζεται να ξεκινήσουν ένα έργο για να αποφύγουν την όποια καθυστέρηση. Επίσης, οι οργανωμένοι άνθρωποι αποφεύγουν την αναβλητικότητα γνωρίζοντας πώς να κατακερματίζουν την εργασία σε διαχειρίσιμα μικρότερα καθήκοντα-έργα που τους βοηθούν να περάσουν στα επόμενα βήματα. Ακόμα κι αν είστε οργανωμένοι, μπορεί να νιώσετε καταβεβλημένοι από ένα καθήκον. Μπορεί να αμφιβάλλετε για τις ικανότητές σας ή τους πόρους που διαθέτετε σε σχέση με όσα απαιτούνται, οπότε να ψάχνετε τη διευκόλυνσή σας στην εκτέλεση καθηκόντων που ξέρετε ότι μπορεί να ολοκληρώσετε. Δυστυχώς για εσάς το μεγάλο έργο δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Επίσης, μπορεί να φοβάστε την επιτυχία εξίσου με την αποτυχία καθώς μπορεί να κληθείτε να αναλάβετε στο μέλλον μεγαλύτερες ευθύνες. Κάποιες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να ενεργοποιηθείτε είναι οι εξής:
  • Φτιάξτε μια λίστα ανταμοιβών και ανταμείψτε τον εαυτό σας κάθε φορά που ολοκληρώνετε ένα έργο.
  • Ζητήστε από κάποιον να σας ελέγξει. Η πίεση από συναδέλφους αποδίδει.
  • Αναγνωρίστε τις δυσάρεστες συνέπειες της μη εκτέλεσης ενός καθήκοντος.
Αν αναβάλλετε επειδή είστε ανοργάνωτοι, διαβάστε ορισμένες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να οργανωθείτε.
  • Κάντε μια λίστα καθηκόντων ώστε να μην ξεχνάτε δυσάρεστα καθήκοντα.
  • Σχεδιάστε λίστα προτεραιοτήτων καταγράφοντας τα καθήκοντα που πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν πρώτα χωρίς τη δυνατότητα χρονικής μετάθεσής τους.
  • Καθορίστε το χρόνο που πρέπει να δαπανηθεί για κάθε καθήκον ώστε να μπορέσετε να ξεκινήσετε την κάθε δουλειά εγκαίρως.
  • Θέστε χρονικές υπενθυμίσεις ώστε να γνωρίζετε για το διαθέσιμο χρόνο που σας απομένει για την ολοκλήρωση κάθε έργου.
  • Επικεντρωθείτε σε ένα καθήκον κάθε φορά και μην ανοίγετε ταυτόχρονα άλλες δουλειές που δεν θα προλάβετε να ολοκληρώσετε.
  • Σχεδιάστε ένα πλάνο δράσης με υποστόχους που σας βοηθούν στην επίτευξη-ολοκλήρωση ενός μεγαλύτερου στόχου.
  • Ξεκινήστε με κάποια μικρά, γρήγορα καθήκοντα, η ολοκλήρωση των οποίων θα σας δώσει θετική ανατροφοδότηση και κίνητρο για ενεργοποίηση.
Θυμηθείτε: όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε να ξοδέψετε χωρίς να αναβάλλετε, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να καταστρέψετε οριστικά αυτήν την κακή συνήθεια.  

QUIZ - Η επιστήμη της έλξης

Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 31 Μαΐου 2015
QUIZ - Η επιστήμη της έλξης
1)H ομορφιά είναι παράγοντας που επηρεάζει τη σεξουαλική έλξη.
α)Σωστό
β)Λάθος  

Απάντηση
: α
 

Νευροψυχολογικές έρευνες έδειξαν ότι αυτή η πρωτογενής μορφή μηνύματος έχει την επιρροή της στον υποσυνείδητο νου. Σημάδια γονιμότητας, όπως η συμμετρία του προσώπου, ιδανική αναλογία μέσης-γοφών, μακριά μαλλιά στις γυναίκες, θεληματικό πηγούνι στους άνδρες, πλατύ στέρνο, φαρδιοί ώμοι είναι πρωτογενή χαρακτηριστικά που δημιουργούν μια θετική αρχική εντύπωση.  

2)Αν σας ελκύει σεξουαλικά ένα άτομο σημαίνει κυρίως ότι:

α)Eίναι αντικειμενικά όμορφο
β)Έχει ωραία φωνή, μαλλιά, μυρωδιά
γ)Προβάλλει αυτοπεποίθηση και ευτυχία  

Απάντηση
: γ
 

Η ομορφιά δεν είναι από μόνη της αυτό που μας ελκύει. Υπάρχει κάτι πολύ περισσότερο ζωντανό, γεμάτο νόημα και ενεργό που φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Η ομορφιά και η έλξη είναι πολύ διακριτές οντότητες. Ενώ η ομορφιά είναι ακατέργαστη, η έλξη είναι δυναμική και προηγμένη. Η ομορφιά είναι ένα κομμάτι αυτού που κάνει ένα άτομο ελκυστικό. Από τα μαλλιά, τη μυρωδιά, την έκφραση και τη φωνή, η έλξη είναι μια σύνθεση που πηγαίνει πέρα από την επιφάνεια. Το πιο σέξι άτομο μέσα σε ένα δωμάτιο δεν είναι απαραίτητα αυτό που είναι αντικειμενικά πιο συμμετρικό και σωματικά τέλειο. Είναι το άτομο που προβάλλει αυτοπεποίθηση και ευτυχία. Τα καλλυντικά, η περιποίηση των μαλλιών και οι ιατρικές θεραπείες μπορούν να τροποποιήσουν το πρόσωπο και το σώμα ώστε να κατακτηθεί η ιδανική όψη. Όμως, η ικανότητα να βελτιώνει ένα άτομο την αυτοπεποίθησή του μπορεί να το βοηθήσει να δημιουργήσει μια καλύτερη πρώτη εντύπωση. Έρευνες έδειξαν ότι μια γυναίκα είναι 70% πιο πιθανό να κερδίζει περισσότερα χρήματα αν πιστεύει ότι είναι όμορφη παρά απ’ το αν αντικειμενικά θεωρείται όμορφη και πληροί πρότυπα ομορφιάς. Όσοι θεωρούν ότι είναι όμορφοι, στην πραγματικότητα κερδίζουν τα πιο πολλά οφέλη  και θεωρούνται πιο ελκυστικοί.
 

3)Ο έρωτας με την πρώτη “μυρωδιά”:

α)Iσχύει αποδεδειγμένα
β)Δεν έχει αποδειχτεί ότι ισχύει αλλά είναι ένας παράγοντας που παίζει ρόλο γ)Τίποτε από τα παραπάνω  

Απάντηση
: β
 

Η “μυρωδιά” είναι ένας ανεπαρκής τρόπος περιγραφής της αίσθησης των φερομονών ενός ατόμου. Οι φερομόνες αποδεδειγμένα εμπλέκονται στη σεξουαλική έλξη στα ζώα και έρευνες προτείνουν ότι πιθανόν παίζουν κάποιο ρόλο και στους ανθρώπους. Ένας τύπος φερομόνης, ονομαζόμενος “ελευθερωτής” -που περιλαμβάνει την ανδροστερόνη, ανδροστενδιόνη και ανδροστενόλη- ενδέχεται να εμπλέκεται στη σεξουαλική έλξη. Βρισκόμαστε στην αρχή της κατανόησης κάτω από το επίπεδο της συνείδησης. Η υπόθεση είναι ότι αρκετή από την επικοινωνία μας επηρεάζεται από χημικά σήματα. Έρευνες έδειξαν ότι γυναίκες μπορούσαν από τη μυρωδιά να αντιληφθούν το βαθμό συμμετρίας ενός άντρα και να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να κρίνουν την ελκυστικότητά του. Τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, η συμμετρία αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην έλξη. Επίσης, οι άνδρες μπορούν να αισθανθούν τη γονιμότητα μιας γυναίκας, πιθανόν εξαιτίας των φερομονών της. Σ’ ένα πείραμα, έκριναν τις μπλούζες γυναικών που τις φορούσαν σε γόνιμες μέρες του κύκλου τους ως πιο “ευχάριστες” και “σέξι”.  

4)Οι γυναίκες θεωρούνται από τους άνδρες πιο ελκυστικές στις γόνιμες μέρες του κύκλου τους

α)Σωστό
β)Λάθος  

Απάντηση
: α
 

Το πρόσωπο μιας γυναίκας γίνεται αντιληπτό στους άνδρες ως πιο ελκυστικό κατά τη διάρκεια των γόνιμων ημερών του κύκλου. Σε μια έρευνα, το 60% των ανδρών, αξιολόγησε τις φωτογραφίες γυναικών ως πιο ελκυστικές όταν βρίσκονταν στην κορύφωση της γονιμότητάς τους, κατά τη διάρκεια του κύκλου τους. Επίσης, ο ήχος μιας γυναικείας φωνής παίζει ρόλο στην κρίση των ανδρών για την ελκυστικότητα μιας γυναίκας. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η φωνή μιας γυναίκας ακούγεται πιο ελκυστική στις γόνιμες μέρες του εμμηνορροϊκού κύκλου της.  

5)Οι γυναίκες ελκύονται από άνδρες βάσει της αρρενωπότητας αν:

α)Ζουν σε πιο φτωχά περιβάλλοντα
β)Ζουν σε πιο πλούσια περιβάλλοντα
γ)Τίποτε από τα δύο  

Απάντηση
: α
 

Ένα μεγάλο τμήμα ερευνών εξελικτικών ψυχολόγων δείχνει ότι, γενικά, οι γυναίκες τείνουν να προτιμούν πιο αρρενωπούς στην εμφάνιση άντρες - πιθανόν διότι τα αρρενωπά χαρακτηριστικά όπως οι φαρδιοί ώμοι ή το θεληματικό πηγούνι είναι δείκτες σθένους, ανδρισμού και καλής υγείας. Ωστόσο, στις μέρες μας αυτή η διαπίστωση δεν είναι απόλυτα αληθής. Οι γυναίκες μπορεί εξελικτικά να ψάχνουν τον ανδρισμό αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η προτίμησή τους σε ένα μοντέρνο πλαίσιο επικεντρώνεται σε έναν αρρενωπό άνδρα. Το πλαίσιο είναι αυτό που μετράει. Οι γυναίκες που ζουν σε πιο φτωχά περιβάλλοντα, ενδέχεται να έχουν μια πιο ισχυρή προτίμηση για τους αρρενωπούς άνδρες ενώ οι γυναίκες που ζουν σε πιο ανεπτυγμένες περιοχές προτιμούν τους πιο θηλυπρεπείς άνδρες στην εμφάνιση. Από μια εξελικτική προοπτική, η αρρενωπότητα, δείγμα καλών γονιδίων και κυριαρχίας, είχε σημασία σε πλαίσια όπου υπήρχαν πραγματικές απειλές, όπως ασθένειες, οπότε η κληρονομήσιμη υγεία ήταν ανεκτίμητη.  
 

6)Τελικά, το ποιον ερωτευόμαστε είναι καθαρά ατομικό θέμα

α)Σωστό
β)Λάθος  

Απάντηση
: α
 

Ενώ η επιστήμη ως ένα βαθμό εξηγεί για τους σεξουαλικούς συντρόφους που επιλέγουμε, στο τέλος της ημέρας, η έλξη εξακολουθεί να παραμένει κάτι μοναδικό για το κάθε άτομο ξεχωριστά. Η ανθρωπολόγος Helen Fisher, που έχει μελετήσει εκτενώς την αγάπη, εξηγεί ότι ο καθένας μας έχει τους δικούς του “χάρτες του έρωτα” που προσδιορίζουν την έλξη. Αυτοί οι “χάρτες” ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Τα άτομα και οι πολιτισμοί έχουν τα δικά τους πρότυπα στο τι αντιλαμβάνονται ως ελκυστικό. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες παγκόσμιες ιδιότητες που όλοι ψάχνουμε όπως η γενική εμφάνιση υγείας και καθαριότητας.
   
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  
Melanie Axelrod.  Men Can Smell Fertility, Study Says. www.abc news.go.com  

Adam Hadhazy. Do Pheromones Play a Role in Our Sex Lives? Scientific American. www.scientificamerican.com/article/pheromones-sex-lives/
 

Helen Fisher (1993). The Biology of attraction. Psychology Today
 

Θετική σκέψη, το μυστικό της επιτυχίας

Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 26 Απριλίου 2015
Θετική σκέψη, το μυστικό της επιτυχίας
Οι έρευνες έχουν αρχίσει να αποκαλύπτουν ότι η θετική σκέψη είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να είναι κάποιος χαρούμενος ή να επιδεικνύει αισιόδοξη στάση. Οι θετικές σκέψεις μπορούν στην πραγματικότητα να δημιουργήσουν αληθινή αξία στη ζωή των ανθρώπων και να τους βοηθήσουν να αναπτύξουν δεξιότητες που μπορούν να διαρκέσουν πολύ περισσότερο από ένα χαμόγελο.
          
Μπροστά σε μια απειλή πυροδοτούνται αρνητικά συναισθήματα, όπως π.χ φόβος στη θέα ενός άγριου ζώου, κάτι που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να επιβιώσει, αφού κινητοποιούμενο από το αρνητικό συναίσθημα, στην υπηρεσία της επιβίωσής του, πρέπει να σωθεί και να ξεφύγει από το στρεσογόνο ερέθισμα. Αυτό είναι ένα χρήσιμο ένστικτο αν κάποιος προσπαθεί να σώσει τη ζωή του και μπορεί να φτάσει κάποιον στο σημείο στο οποίο να μην μπορεί να σκεφτεί κάτι άλλο. Το πρόβλημα είναι ότι ο εγκέφαλος είναι ακόμα προγραμματισμένος να ανταποκρίνεται στα αρνητικά συναισθήματα με τον ίδιο τρόπο, με το κλείσιμο από τον εξωτερικό κόσμο και τον περιορισμό των επιλογών που μπορεί κάποιος να δει γύρω του. Για π.χ αν  εμπλακείτε σε διένεξη με κάποιο άλλο άτομο, ο θυμός και το αρνητικό συναίσθημα μπορεί να σας φτάσουν σε σημείο να μην μπορείτε να σκεφτείτε τίποτα άλλο. Ή αν είστε στρεσαρισμένος για ότι έχετε να κάνετε μέσα σε μια ημέρα, μπορεί να πιάσετε τον εαυτό σας να σας είναι δύσκολο να ξεκινήσετε διότι έχετε «παραλύσει» από τη μεγάλη λίστα με τις πολλές υποχρεώσεις. Ή αν νιώθετε άσχημα για το γεγονός ότι δε γυμνάζεστε ή δεν τρώτε υγιεινά, όσα σκέφτεστε γι αυτό είναι πόση λίγη θέληση έχετε, ότι είστε τεμπέληδες και ότι δεν έχετε κανένα κίνητρο. Σε κάθε περίπτωση, ο εγκέφαλός σας απομονώνεται από τον εξωτερικό κόσμο και επικεντρώνεται στα αρνητικά συναισθήματα του φόβου, του θυμού και του στρες, όπως ακριβώς στην περίπτωση της αντιμετώπισης της απειλής του άγριου θηρίου. Τα αρνητικά συναισθήματα αποκλείουν τον εγκέφαλό σας από το να δείτε τις διαφορετικές όψεις και επιλογές που σας περιβάλλουν. Είναι το ένστικτο της επιβίωσης.
    
   
Πειραματικά δεδομένα έδειξαν ότι αν ένας άνθρωπος έχει εμπειρία θετικών συναισθημάτων όπως, χαράς, ικανοποίησης, αγάπης, μπορεί να διακρίνει περισσότερες δυνατότητες-ευκαιρίες στη ζωή του. Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα θετικά συναισθήματα διευρύνουν το αίσθημα των δυνατοτήτων και ανοίγουν το μυαλό σε περισσότερες επιλογές. Τα οφέλη των θετικών συναισθημάτων δεν σταματούν ύστερα από τη βίωση λίγων λεπτών θετικών συναισθημάτων. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο όφελος που προωθούν τα θετικά συναισθήματα είναι η ενισχυμένη ικανότητα της βελτίωσης δεξιοτήτων και η ανάπτυξη πόρων για χρήση αργότερα στη ζωή. Π.χ ένα παιδί που τρέχει έξω, κρέμεται σε κλαδιά δέντρων και παίζει με τους φίλους του, αναπτύσσει την ικανότητα να κινείται με αθλητικό τρόπο (φυσικές δεξιότητες), την ικανότητα να παίζει με τους άλλους και να επικοινωνεί με μια ομάδα (κοινωνικές δεξιότητες) και την ικανότητα να εξερευνά τον κόσμο γύρω του (δεξιότητες δημιουργίας). Με αυτόν τον τρόπο, τα θετικά συναισθήματα της χαράς του παιχνιδιού προτρέπουν το παιδί να αναπτύξει δεξιότητες που είναι χρήσιμες και πολύτιμες για την καθημερινή ζωή. Αυτές οι δεξιότητες διαρκούν πολύ περισσότερο απ’ ότι τα συναισθήματα που κινητοποιούν αρχικά για την απόκτησή τους. Επομένως, σύμφωνα με τη θεωρία της «διεύρυνσης και του χτισίματος», τα θετικά συναισθήματα διευρύνουν την αίσθηση των δυνατοτήτων-επιλογών και ανοίγουν το μυαλό, που με τη σειρά του επιτρέπει το χτίσιμο νέων δεξιοτήτων και την απόκτηση πόρων που μπορούν να φανούν επωφελείς σε πολλές περιοχές της ζωής. Τα αρνητικά συναισθήματα κάνουν το αντίθετο διότι το χτίσιμο των δεξιοτήτων για μελλοντική χρήση είναι άσχετο όταν παρεμβάλλεται μια απειλή ή ένας κίνδυνος.
     
   
Υπάρχουν μερικές ενέργειες που μπορούν να σας βοηθήσουν να αναπτύξετε τη δύναμη της θετικής σκέψης:

- Συνηθίστε να χρησιμοποιείτε θετικές λέξεις όταν σκέφτεστε και όταν μιλάτε. Χρησιμοποιείστε λέξεις όπως «μπορώ», «είναι δυνατόν» απ’ ότι λέξεις όπως «είναι αδύνατο».
- Προσπαθήστε να παραβλέπετε αρνητικές σκέψεις, υποκαταστήστε τις αρνητικές σκέψεις με εποικοδομητικές θετικές.
- Στις συζητήσεις σας χρησιμοποιήστε λέξεις που προκαλούν συναισθήματα και εικόνες δύναμης, χαράς και επιτυχίας.
- Πριν την έναρξη υλοποίησης ενός σχεδίου ή μιας ενέργειας οραματιστείτε ένα θετικό αποτέλεσμα. Αν οραματιστείτε με συγκέντρωση και πίστη, θα εκπλαγείτε από τα αποτελέσματα.
- Διαβάστε τουλάχιστον μια σελίδα κάθε μέρα από ένα βιβλίο που σας εμπνέει.
- Παρακολουθείστε ταινίες που σας κάνουν να νιώθετε ευχάριστα.
- Ελαχιστοποιείστε το χρόνο ακρόασης ειδησεογραφικών δελτίων και ανάγνωσης εφημερίδων.
- Συναναστραφείτε άτομα που σκέφτονται θετικά.
- Εμπλακείτε σε φυσικές δραστηριότητες, περπατήστε ή κολυμπήστε. Θα σας κάνει να αναπτύξετε μια πιο θετική στάση.
- Διαλογιστείτε. Έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα που κάνουν διαλογισμό καθημερινά αναπτύσσουν πιο θετικά συναισθήματα απ’ όσα δεν ασχολούνται με το διαλογισμό.
- Ασχοληθείτε με το γράψιμο θετικών εμπειριών. Έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα που καταγράφουν θετικές εμπειρίες έχουν βελτιωμένη διάθεση, λιγότερες επισκέψεις στα κέντρα υγείας και εμφανίζουν λιγότερες ασθένειες.  

Σκεφτείτε θετικά και αναμένετε μόνο ευνοϊκά αποτελέσματα, ακόμα και αν οι συνθήκες ζωής δεν είναι όπως επιθυμείτε. Η πνευματική στάση σας θα επηρεάσει τη ζωή σας και τις συνθήκες και θα τις αλλάξει αναλόγως.   
 


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Fredrickson Barbara L (2004). The broaden-and-build theory of positive emotions. Phil. Trans. R. Soc. Lond.
Fredrickson Β.L., Cohn M.A., Coffey K.A., Pek J., Finkel S.M. (2008). Open Hearts Build Lives: Positive Emotions, Induced Through Loving-Kindness Meditation, Build Consequential Personal Resources. J Pers Soc Psychol.

Υπάρχουν τροφές που επιδρούν στην ψυχολογία μας

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 01 Απριλίου 2015
Η διατροφή μπορεί να επηρεάσει θετικά τη διάθεσή μας, καθώς τα συστατικά κάποιων τροφών επηρεάζουν τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών (σεροτονίνη, ντοπαμίνη, νοραδρεναλίνη), των “χημικών αγγελιοφόρων” του εγκεφάλου. Οι νευροδιαβιβαστές μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεση, την όρεξη, το άγχος και τον ύπνο. Η σεροτονίνη είναι η χημική ουσία που ηρεμεί το σώμα μας, η ντοπαμίνη προκαλεί ευφορία και συγχρόνως διεγείρει την προσοχή και τη μάθηση, η νοραδρεναλίνη ανεβάζει τη διάθεση και την ενέργεια. Η σεροτονίνη συντίθεται από το ένζυμο υδροξυλάση της τρυπτοφάνης. Μεγάλη περιεκτικότητα σε τρυπτοφάνη έχουν οι μαύρες σοκολάτες, οι μπανάνες, τα λιπαρά φρέσκα ψάρια και κυρίως τα εκχυλίσματα ελαίων από ψάρια. Πέρα από την τρυπτοφάνη για να συντεθεί η σεροτονίνη, ο οργανισμός χρειάζεται τις βιταμίνες Β6, Β12 και το φυλικό οξύ. Τροφές που τα παρέχουν είναι οι πατάτες, οι μπανάνες, τα λαχανικά, τα ψάρια, τα αβοκάντο.         Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα παίζουν βασικότατο ρόλο στην αύξηση της συγκέντρωσης σεροτονίνης. Ο σολομός, οι σαρδέλες, ο τόνος, ο λιναρόσπορος, το λάχανο, το μπρόκολο, το κουνουπίδι είναι πλούσιες πηγές ω-3 λιπαρών οξέων.        
Επίσης, τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν καλή πηγή τρυπτοφάνης συμβάλλοντας στην ηρεμία, τη μείωση του στρες και την καλή διάθεση. Ο καφές περιέχει την ψυχοδιεγερτική ουσία καφεΐνη, αυξάνοντας τα επίπεδα της ενέργειας του οργανισμού, διεγείροντας ταυτόχρονα τα κέντρα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ευχαρίστηση. Το άπαχο κρέας και κυρίως το κρέας γαλοπούλας περιέχει τρυπτοφάνη και φαινυλαλανίνη, που ο εγκέφαλος μετατρέπει σε ντοπαμίνη, βοηθώντας στη βελτίωση της διάθεσης. Οι πρωτεΐνες των οσπρίων, οι πιπεριές και η πιπερόριζα είναι ισχυρά αντικαταθλιπτικά και βελτιωτικά της διάθεσης επηρεάζοντας την παραγωγή σεροτονίνης, ενώ η σοκολάτα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των στρεσογόνων ορμονών, όπως της κορτιζόλης και της κατεχολαμίνης, ορμονών άμεσα σχετιζόμενων με το στρες. 
 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
The Mind guide to food and mood. www.mind.org.uk    

Διαχειριστείτε τη ζήλια!

Δημοσιεύτηκε: Σάββατο, 28 Φεβρουαρίου 2015
Διαχειριστείτε τη ζήλια!

Πολλοί εξελικτικοί ψυχολόγοι έχουν παραθέσει τις θεωρίες τους για την αναστάτωση των ανδρών στη σεξουαλική απιστία της συντρόφου τους και των γυναικών στη συναισθηματική απιστία του συντρόφου τους διότι τα δύο φύλα αντιμετώπισαν διαφορετικές απειλές στην προγονική τους ιστορία. Επειδή η γονιμοποίηση συμβαίνει εσωτερικά στη γυναίκα, ένας προγονικός άνδρας δεν θα μπορούσε να ξέρει με βεβαιότητα ότι ένα παιδί ήταν δικό του. Έχει υποτεθεί ότι οι άνδρες έχουν έναν ειδικό εσωτερικό μηχανισμό που απαντάει στην απειλή της σεξουαλικής απιστίας, με έντονη ζήλια και έτσι προλαμβάνεται ο κίνδυνος να φροντίζει ένα παιδί που δεν είναι δικό του. Μια προγονική γυναίκα δεν αντιμετώπισε ποτέ την απειλή να δαπανάει ενέργεια στο μεγάλωμα ενός παιδιού που δεν είναι δικό της και επομένως δεν βρέθηκε κάτω από την πίεση να διαμορφώσει απαντητικό μηχανισμό ζήλιας στη σεξουαλική απιστία. Αντ’ αυτού, η γυναίκα αντιμετώπισε μια διαφορετική απειλή – ο σύντροφός της μπορεί να δαπανά τους πόρους του στα παιδιά μιας άλλης γυναίκας. Επομένως, σύμφωνα μ’ αυτήν τη θεωρία, οι γυναίκες ανέπτυξαν έναν εσωτερικό ψυχολογικό μηχανισμό που απαντά ειδικά στη συναισθηματική απιστία του συντρόφου τους (η παραδοχή ότι ένας άνδρας που είναι ερωτευμένος με μια γυναίκα είναι πιθανό να δαπανά πόρους γι αυτήν).        
  
Επίσης, η διαφορά των δύο φύλων όσον αφορά τα σημάδια που πυροδοτούν ζήλια αναπαράγεται σε άνδρες και γυναίκες αρκετά μεγαλύτερης ηλικίας, δείχνοντας ότι η διαφορά των δύο φύλων παραμένει κατά τη διάρκεια της ζωής, ωστόσο το μέγεθος της διαφοράς είναι μικρότερο στις μεγαλύτερες ηλικίες απ’ ό,τι στις νεότερες. Οι μεγαλύτεροι άνδρες δε διαφέρουν απ’ τους νεότερους στη βίωση της απιστίας ως οδυνηρής. Ωστόσο, σαφής ηλικιακά εξαρτημένη διαφορά υπάρχει στις γυναίκες. Οι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να θεωρήσουν ως πολύ οδυνηρό γεγονός τη συναισθηματική απιστία του συντρόφου τους σε σύγκριση με τις νεότερες.
       
 Η ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το
facebook, έχει αυξήσει την εκδήλωση των συναισθημάτων ζήλιας μεταξύ των συντρόφων. Το facebook, από τη φύση του παρέχει εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες των φίλων και συντρόφων, συμπεριλαμβανομένων αλλαγών στο προφίλ, πρόσθεσης νέων επαφών-φίλων και ανταλλαγής μηνυμάτων στην ιστοσελίδα. Μερικοί από τους φίλους μπορεί να είναι επιφανειακοί και φίλοι με τους οποίους δεν έχουν συναντηθεί συχνά έξω από το facebook. Επίσης, τα κοινωνικά δίκτυα δίνουν την ευκαιρία επανένωσης με παλιούς χαμένους φίλους και επιτρέπουν επίσης στους ανθρώπους να δημοσιοποιήσουν προσωπικές πληροφορίες σ’ έναν κύκλο φίλων. Υπάρχει η κοινή πεποίθηση ότι το facebook προκαλεί ζήλια, καχυποψία και αρνητικές επιπτώσεις στις συντροφικές και σεξουαλικές σχέσεις.
   
    
Για ορισμένα ζευγάρια, η ήπια ζήλια μπορεί να διατηρήσει μια σπίθα στη σχέση και να βοηθήσει να μη θεωρεί ο ένας τον άλλο δεδομένο. Αν όμως ενταθεί, οι συμπεριφορές μπορεί να αποδειχθούν καταστρεπτικές και υβριστικές.
       
Τυπικές συμπεριφορές ζήλιας είναι: ο έλεγχος του κινητού του συντρόφου, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και των ιστοσελίδων κοινωνικών δικτύων, ο ψόγος του συντρόφου για υποτιθέμενη σύναψη σχέσεων, η ανάκριση του συντρόφου, η παρακολούθησή του, το τηλεφώνημα στο σύντροφο για έλεγχο, η δυσκολία της αποδοχής να βγει ο σύντροφος μόνος έξω, η προσπάθεια απομόνωσης του συντρόφου από φίλους που ασκούν κακή επιρροή, η κριτική για το ντύσιμο, την εμφάνιση του συντρόφου κ.α.
Οι συμπεριφορές ζήλιας υπηρετούν τον σκοπό της αποτροπής εγκατάλειψής σας από τον σύντροφο αλλά ειρωνικά, τέτοιες συμπεριφορές είναι πολύ πιο πιθανό να κάνουν το σύντροφό σας να θέλει να εγκαταλείψει τη σχέση. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να αρχίσει ο σύντροφός σας να αποκρύπτει γεγονότα ώστε να διατηρήσει κάποια ιδιωτικότητα και να αποφύγει εχθρικές συμπεριφορές από τη μεριά σας. Αν ο σύντροφός σας υπήρξε άπιστος προς εσάς στο παρελθόν, είναι λογικό ο θυμός να μην μπορεί να εξαλειφθεί μέσα σε μια νύχτα. Χρειάζεται χρόνος για να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη αν έχει υπάρξει προδοσία. Η ύπαρξη κάποιας παράλληλης σχέσης στο παρελθόν δε σημαίνει ότι καθιστά αδύνατη την επιβίωση τη σχέσης σας. Ορισμένα ζευγάρια χρειάζονται επαγγελματική φροντίδα για να επουλώσουν πληγές ή να λήξουν μία σχέση.
Αν έχετε προδοθεί από μία σχέση στο παρελθόν, δεν πρέπει να υποθέτετε ότι και ο τωρινός σας σύντροφος θα απιστήσει.
-         Σταματήστε τις ελεγκτικές συμπεριφορές καθώς μπορεί να εντείνουν τα συναισθήματα ζήλιας και καχυποψίας και ανακτήσετε τον αυτοέλεγχο.
-         Μη δομείτε την καθημερινότητά σας γύρω από την παρατήρηση του συντρόφου σας και επικεντρωθείτε στον εαυτό σας.
-         Μιλήστε σε ένα φίλο, συνάδελφο ή μέλος της οικογένειας για δυσάρεστες σκέψεις ώστε να βοηθηθείτε να τις ελέγξετε.
-         Αποφασίστε να εμπιστευθείτε το σύντροφό σας με ανοιχτόκαρδο πνεύμα. Αν δεν μπορείτε να τον εμπιστευθείτε ποιος ο λόγος να παραμένετε μαζί του;
-         Αρχίστε να κάνετε πράγματα που σας κάνουν να νιώθετε καλά (γυμναστική, ένα χόμπι, μια καινούρια δραστηριότητα). Αρχίστε να εκτιμάτε τα καλά στοιχεία της σχέσης σας. -         Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του συντρόφου σας, πώς είναι να είσαι ανάξιος εμπιστοσύνης ή δέκτης συμπεριφορών ζήλιας. Σκεφτείτε τι είδους σχέση θέλετε. Μια σχέση όπου νιώθετε ότι ο σύντροφός σας έχει λίγη ελευθερία και ιδιωτικότητα ή μια σχέση στην οποία εμπιστεύεστε ότι ο σύντροφός σας είναι εκεί επειδή το θέλει;
-         Αποδεχτείτε ότι οι σχέσεις οδηγούνται στο τέλος τους. Αν το επίκεντρο της ζωής σας έχει γίνει ο σύντροφός σας, το ενδεχόμενο ενός χωρισμού σας φαίνεται καταστροφικό και νιώθετε ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θα καταρρεύσετε. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση στη ζωή ότι ο σύντροφός μας δε θα μας αφήσει αλλά αποτελεί πραγματικότητα στη ζωή ότι ο καθένας πρέπει να μάθει να ζει μέσα από απώλειες. Αν μια σχέση φτάσει στο τέλος της αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορείτε να επιζήσετε.              

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
 

1.Buss, D.M. (1995). Evolutionary psychology: A new paradigm for psychological science. Psychological Inquiry, 6, 1–30.
   
2.Voracek, M. (2001). Marital Status as a Candidate Moderator Variable of Male-Female Differences in Sexual Jealousy: The Need for Representative Population Samples. Psychological Reports 88:553–566.
   
3.Lee S-Y, Boyer L. A place of their own: an exploratory study of college students’ uses of Facebook. Paper presented at the 57th International Communication Association Annual Meeting, San Francisco, CA, 2007.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ

Δημοσιεύτηκε: Παρασκευή, 23 Ιανουαρίου 2015
  Η διαταραχή κοινωνικού στρες (παλιότερα οριζόμενη ως κοινωνική φοβία) είχε επισήμως αναγνωριστεί ως ξεχωριστή φοβική διαταραχή από τα μέσα της δεκαετίας του ’60.        
  Η κοινωνική φοβία είναι ένας επίμονος φόβος μίας ή περισσότερων κοινωνικών καταστάσεων όπου μπορεί το άτομο να νιώσει συναισθήματα ντροπής και ο φόβος ή η ανησυχία είναι δυσανάλογα της πραγματικής απειλής που τίθεται από μία κοινωνική κατάσταση στην οποία εκτίθεται το άτομο.
       
 Οι τυπικές κοινωνικές καταστάσεις μπορούν να ταξινομηθούν σ’αυτές όπου περιλαμβάνεται διαντίδραση, παρατήρηση ή παρουσίαση. Τέτοιες καταστάσεις περιλαμβάνουν τη συνάντηση ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων ξένων, ομιλία σε συναντήσεις ή ομάδες, έναρξη συζητήσεων, ομιλία σε πρόσωπα εξουσίας, εργασία, κατανάλωση τροφής ή ποτού ενώ το άτομο παρατηρείται, ψώνια, να παρατηρείται σε δημόσιο χώρο, χρήση δημόσιας τουαλέτας και δημόσια παρουσία που περιλαμβάνει ομιλία. Ενώ η ανησυχία για κάποιες από τις προαναφερόμενες καταστάσεις είναι συχνή στο γενικό πληθυσμό, άτομα με κοινωνική φοβία ανησυχούν υπερβολικά γι αυτές και η ανησυχία μπορεί να ξεκινήσει αρκετές εβδομάδες πριν από την έκθεση στην αναμενόμενη κατάσταση. Τα άτομα με κοινωνική φοβία φοβούνται ότι θα πουν ή θα κάνουν κάτι που πιστεύουν ότι θα είναι ταπεινωτικό ή ντροπιαστικό (όπως ντροπαλότητα, εφίδρωση, ανήσυχη όψη ή όψη ανίας, αίσθημα ότι θα φανούν ανήσυχοι ή μη έξυπνοι). Όποτε είναι δυνατό, επιχειρούν να αποφύγουν τις πιο πολλές φοβικές καταστάσεις. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντοτε εφικτό, και θα υπομείνουν την κατάσταση, συχνά με συναισθήματα έντονου στρες. Συχνά, η κατάσταση θα προκαλέσει σημαντική απομείωση της λειτουργικότητας σε κοινωνικό, εργασιακό και άλλο επίπεδο.
       
  Τα παιδιά μπορεί να εκδηλώσουν την ανησυχία τους διαφορετικά από τους ενήλικες. Είναι πολύ συχνό να αντιδρούν με κλάμα, «πάγωμα» ή να έχουν συμπεριφορικές αντιδράσεις όπως ξεσπάσματα θυμού. Καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία σε κοινωνικοφοβικά παιδιά και εφήβους περιλαμβάνουν τη συμμετοχή σε δραστηριότητες της τάξης, αναζήτηση βοήθειας στην τάξη, από κοινού δραστηριότητες με συμμαθητές (όπως συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα, πάρτυ και διασκέδαση), συμμετοχή σε σχολικές παρουσιάσεις και διαπραγμάτευση προκλήσεων.
       
  Η διαταραχή κοινωνικού στρες είναι μια από τις πιο κοινές αγχώδεις διαταραχές. Η συχνότητα κυμαίνεται πάνω από το 12% σε σύγκριση με τη συχνότητα άλλων αγχωδών διαταραχών (6% για τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, 5% για την κρίση πανικού, 7% για τη διαταραχή μετατραυματικού στρες και 2% για τη ψυχαναγκαστική-καταναγκαστική διαταραχή). Η κοινωνική φοβία είναι η τρίτη πιο συχνή ψυχιατρική κατάσταση ύστερα από τη μείζονα κατάθλιψη και την εξάρτηση από το αλκοόλ. Στις γυναίκες είναι είναι πιο υψηλή η συχνότητα εμφάνισης σε σύγκριση με τους άνδρες. Επίσης, φαίνεται ότι παρόλο που οι γυναίκες πάσχουν πιο συχνά από κοινωνική φοβία, οι άνδρες αναζητούν πιο συχνά θεραπεία αν και εμφανίζουν λιγότερο ισχυρά συμπτώματα.
Η κοινωνική φοβία τυπικά ξεκινά στην παιδική ηλικία ή την εφηβεία. Ανάμεσα στα άτομα που αναζητούν θεραπεία ως ενήλικες, η μέση ηλικία έναρξης είναι στα μέσα της εφηβείας, με τα περισσότερα άτομα να έχουν αναπτύξει τη διαταραχή πριν προσεγγίσουν την ηλικία των 20. Ωστόσο, υπάρχει μια μικρή υποομάδα ανθρώπων που αναπτύσσουν τη διαταραχή αργότερα στη ζωή τους. Κάποια άτομα μπορούν να αναγνωρίσουν μια συγκεκριμένη στιγμή έναρξης της διαταραχής και μπορεί να το συσχετίζουν μ’ένα συγκεκριμένο γεγονός (π.χ. να μετακινηθούν σ’ένα νέο σχολείο ή να έχουν πέσει θύματα σχολικού εκφοβισμού). Άλλοι μπορεί να περιγράφουν τους εαυτούς τους ως πάντοτε ντροπαλούς και να δείχνουν την κοινωνική φοβία ως σταδιακή παρόξυνση του φόβου τους όταν προσεγγίζουν ή προσεγγίζονται από άλλα άτομα. Άλλοι δεν μπορούν να ανακαλέσουν καμία στιγμή που να είναι ελεύθεροι από την κοινωνική ανησυχία. Όπως αρκετές ψυχιατρικές διαταραχές, η ανάπτυξη της κοινωνικής φοβίας είναι καλύτερα κατανοητή ως μια διαντίδραση ανάμεσα σε αρκετούς βιοψυχοκοινωνικούς παράγοντες. Γενετικοί παράγοντες φαίνεται να παίζουν ένα ρόλο, αλλά τα γονίδια μπορεί να επηρεάζουν την πιθανότητα ανάπτυξης οποιασδήποτε ανησυχίας ή καταθλιπτικής διαταραχής απ’ό,τι την ανάπτυξη συγκεκριμένα της κοινωνικής φοβίας. Στοιχεία για γενετική σύνδεση προκύπτουν από τις έρευνες διδύμων. Έρευνες δείχνουν ότι αν ένα άτομο απ’ τα δίδυμα αναπτύξει τη διαταραχή, η πιθανότητα να αναπτύξει και το άλλο είναι υψηλότερη αν τα δίδυμα είναι μονοζυγωτικά σε σύγκριση με τα διζυγωτικά. Στρεσογόνα κοινωνικά γεγονότα νωρίς στη ζωή (π.χ. θύματα εκφοβισμού, ενδοοικογενειακή βία, δημόσια αμηχανία κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης) είναι συχνά αναφερόμενα από ανθρώπους με κοινωνική φοβία. Επιπλέον, η γονεϊκή εκμάθηση του φόβου και αποφυγής σε κοινωνικές καταστάσεις και ένα υπερπροστατευτικό γονεϊκό στυλ έχουν συνδεθεί με την ανάπτυξη της διαταραχής σε διάφορες μελέτες. Επίσης, η απορύθμιση των νευροδιαβιβαστών της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης ενδέχεται να παίζει ρόλο, ωστόσο έρευνες που να αποδεικνύουν αιτιακή συσχέτιση της απορύθμισης στην ανάπτυξη της κατάστασης δεν έχουν ακόμα υπάρξει.        
  Παρά την έκταση της δυσφορίας, μόνο οι μισοί από τους ενήλικές με τη διαταραχή αναζητούν θεραπεία και αυτοί που το κάνουν αναζητούν θεραπεία μετά από 15 με 20 χρόνια συμπτωμάτων. Οι εξηγήσεις για τα χαμηλά επίπεδα αναζήτησης θεραπείας και τις αναβολές οφείλονται στο γεγονός ότι τα άτομα που πάσχουν θεωρούν ότι η κοινωνική ανησυχία είναι μέρος της προσωπικότητάς τους και δεν μπορεί να αλλάξει, η μη αναγνώριση της κατάστασης από τους επαγγελματίες υγείας, ο στιγματισμός από τη χρήση υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ο φόβος αρνητικής αξιολόγησης από ένα επαγγελματία υγείας, έλλειμμα πληροφόρησης για τη διαθεσιμότητα αποτελεσματικών θεραπειών και περιορισμένη διαθεσιμότητα υπηρεσιών υγείας σε αρκετές περιοχές.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, όταν η διαταραχή κοινωνικού στρες επισήμως αναγνωρίστηκε ως ξεχωριστή φοβική διαταραχή, η κυρίαρχη ψυχολογική παρέμβαση για τις αγχώδεις διαταραχές περιελάμβανε την επαναληπτική έκθεση στο φοβικό ερέθισμα μέσω της νοερής απεικόνισης. Μετά από κάποια χρόνια αντικαταστάθηκε αυτή η θεραπεία με θεραπείες που περιελάμβαναν αντιμετώπιση των φοβικών ερεθισμάτων στην πραγματική ζωή. Τέλος, στις θεραπευτικές τεχνικές της κοινωνικής φοβίας περιλαμβάνεται: η εκπαίδευση στις κοινωνικές δεξιότητες, η γνωσιακή αναδόμηση, οι τεχνικές χαλάρωσης και ο διαλογισμός.      


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
 
Marks IM, Gelder MG. A controlled retrospective study of behaviour therapy in phobic patients. The British Journal of Psychiatry. 1965;111:561–73  

Kessler RC, Berglund P, Demler O, Jin R, Merikangas KR, Walters EE. Lifetime prevalence and age-of-onset distributions of DSM-IV disorders in the National Comorbidity Survey Replication. Archives of General Psychiatry. 2005a;62:593–602.
 

Tillfors M. Why do some individuals develop social phobia? A review with emphasis on the neurobiological influences. Nordic Journal of Psychiatry. 2004;58:267–76.